Wampiryzm psychiczny (zwany także wampiryzmem emocjonalnym) jest potoczną nazwą zjawiska w psychologii, polegającego na notorycznym eksponowaniu otoczeniu lub bliskim swoich kompleksów, wad, niepowodzeń i złego samopoczucia i wykorzystywaniu wywołanego w ten sposób uczucia litości i poczucia winy. Wampirami psychologicznymi są najczęściej osoby
o niskiej samoocenie lub cierpiące na depresję.
Współczesny wampir nie ma nic wspólnego z wizerunkiem demonicznego Drakuli, lecz jest człowiekiem z krwi i kości. Nie wysysa krwi, lecz energię. Błyskotliwy, utalentowany lub (najczęściej) epatujący bezradnością – wampir stawia się sprytnie w roli ofiary, pozyskując nasze zaufanie i uczucia, po to by wyssać z nas siły witalne i zniszczyć nasz "ekosystem" organizmu.
Częstymi objawami ataku „wampira energetycznego” jest właśnie uczucie osłabienia tak, jakby była „wypompowana” z nas energia. Niestety w parze za tym, często idzie faktyczne osłabienie układu odpornościowego i chroniczne zapadanie na infekcje oraz coraz liczniejsze choroby – stany zapalne a nawet po latach – nowotwory.
Osoby mówiące nam negatywne informacje potrafią zachwiać i osłabić witalność w organizmie, a także odebrać chęć do realizacji marzeń i zmylić nam drogę do życiowych celów – odebrać wiarę w siebie. Mówimy na nich: „złodzieje marzeń” lub „złodzieje energii”, ale bardziej prawidłowo powinno to brzmieć „energetyczne wampiry”. Ludzie tacy często działają też zupełnie
nieświadomie.
Nieświadome wampiry energetyczne to takie osoby, które obarczają innych swoimi problemami, usiłując wzbudzić w innych współczucie i chęć pomocy – często celowo robią z siebie ofiarę chcąc być w ten sposób w kręgu zainteresowań. Ofiarowana pomoc i uwaga takim „wampirom”, są wykorzystywane do dostarczania im odpowiedniej energii. Ich ofiarami mogą stać się
osoby słabe psychicznie, mało asertywne i uległe. Osoba, która wpadła w sidła wampira energetycznego, zazwyczaj nie zdaje sobie z tego sprawy. Jest ona często altruistą, który bezinteresownie pragnie pomóc i poświęca swój czas drugiej osobie.
Psycholog kliniczny A.J. Bernstein w swojej książce “Emocjonalne wampiry” opisał w niej różne typy osobowości i odmian emocjonalnych wampirów jako bezwzględnych tyranów (despota, dyktator), aspołecznych hedonistów (preferujących przyjemne
i wolne od cierpienia życie), samolubnych narcyzów (kochającego odbicie własnego Ja a nie swoje prawdziwe Ja), męczących paranoików (żyją w ciągłej świadomości bycia pod czujną obserwacją). Zdaniem psychologów, przyczyn wampiryzmu energetycznego należy szukać w dzieciństwie. Dziecko zaniedbywane emocjonalnie, któremu rodzice nie poświęcali czasu, nie okazywali miłości, nie chwalili tylko ganili, będąc dorosłym człowiekiem, zrekompensuje sobie straty „dołując” innych. Bernstein twierdzi także, że emocjonalnym wampirem rządzi określona, świadcząca o niedojrzałości i niemożliwa do zaspokojenia
potrzeba, której zaspokojenie jest dla niego priorytetowe. Same zaś wampiry z uwagi na własne zaburzenia psychiki, zazwyczaj nie zdają sobie sprawy ze swoich infantylnych potrzeb, które nimi kierują.
W znacznej większości współczesne wampiry to ludzie nieprzyjemni, pyskaci i wulgarni. Często stosują terror psychiczny, znęcanie się psychiczne, molestowanie psychiczne, tyranizowanie. Niekiedy grupowo sprzysięgają się przeciwko komuś, szukają zemsty. W reakcjach interpersonalnych można zauważyć częste krytykowanie i upominanie, upokarzanie, stosowanie
pogróżek pod kierunkiem konkretnych osób. Zachowania takie mają na celu przede wszystkim poniżenie, ośmieszenie, zaniżenie samooceny lub wyeliminowanie albo odizolowanie ofiary od pomocy ze strony innych. Wampiryzm emocjonalny występuje także w kontaktach wirtualnych, na forach czy portalach społecznościowych.
Psycholodzy rozpatrują wampiryzm bardziej jako subtelną grę, manipulację emocjami, szantażem psychologicznym, skuteczne obniżanie czyjegoś poczucia wartości itd. Gdy ofiara jest w związku z osobą wampiryczną, możemy mówić tu o relacjach toksycznych.
Zgodnie z kryteriami diagnostycznymi American Psychiatric Association zaburzenia osobowości to wzorzec doświadczeń wewnętrznych i zachowań zewnętrznych w znacznym stopniu odbiegający od wymagań danej etyki i kultury wobec jednostki.
Wampiry emocjonalne to ludzie, którzy posiadają cechy charakterystyczne tego, co psychologowie określają mianem zaburzenia osobowości.
Wampir emocjonalny atakując pozwalają, by system nerwowy ofiary zrobił resztę na zasadzie wpisanej w nas, prymitywnej, zwierzęcej natury. Pod pojęciem zwierzęcej natury rozumiemy najgłębszą, najstarszą i najbardziej prymitywną strukturę, zwaną mózgiem gadzim – odpowiedzialną za zachowania instynktowne. Nad nim usadowiona jest struktura odpowiedzialna za emocje, szczególnie za agresję i seks — mózg starych ssaków z układem limbicznym.
Bardziej złożone struktury naszego mózgu, odpowiedzialne za bardziej zaawansowane procesy poznawcze pojawiły się dopiero później w toku ewolucji. Wzorce gniewu i strachu są głęboko wpisane w nasze geny. Są to wzorce podstawowe i pierwotne.
Nazywa się je reakcją: „walcz albo uciekaj”. Są one niezbędne dla przetrwania gatunku.
Ogólnie rzecz biorąc, wampir atakując omija racjonalnie myślącą część naszego mózgu odpowiedzialną za analityczne myślenie i przenosi nas do prehistorycznej alternatywnej rzeczywistości. Mamy tam do wyboru: podjąć walkę, uciekać albo bezradnie oczekiwać w obliczu zagrożenia. Atak taki zupełnie nie działa na człowieka świadomego takiej sytuacji i ataku –
przygotowanego i opanowanego.
Wampiry emocjonalne widzą świat zupełnie inaczej niż pozostali ludzie. Ich postrzeganie jest zniekształcone przez pragnienie realizowania nieprzemyślanych i niemożliwych do osiągnięcia celów. Takie osoby oczekują od wszystkich poświęcenia im całkowitej uwagi. Pomimo dorosłego wieku ich psychika jest niedojrzała, co przejawia się w infantylnych zachowaniach i
wypowiedziach.
Najwięcej energii osobie wampirycznej dają przede wszystkim uczucia negatywne. Każdy wampir ma własny, wewnętrzny katalog emocji, które przynoszą mu najwięcej siły. Sensem wampiryzmu energetycznego jest poczucie wyższości i władzy nad nieświadoma ofiarą. Wampir odczuwa radość z manipulacji innymi.
Obroną przed osobami wampirycznymi jest przede wszystkim asertywność, czyli umiejętność odmawiania. Niekiedy jedynym sposobem na uwolnienie się od energetycznego wampira jest absolutne zerwanie z nim kontaktów. Jednak bywa to trudne, zwłaszcza gdy z osobą wampiryczną wiążą nas szczególne relacje, np. rodzinne.
Podstawową formą pomocy ofierze jest przede wszystkim rozmowa, która ma na celu uświadomienie jej zaistniałej sytuacji. Często ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, co faktycznie dzieje się wokół nich. Niewiedza i odczuwana bezradność sprawia,
że nie potrafią się przeciwstawić osobie wampirycznej. Właściwa komunikacja i wiedza jest tutaj podstawą do poszukiwania rozwiązań w trudnych sytuacjach.

Czy oni są wampirami?

Chociaż emocjonalne wampiry działają jak dzieci ciemności, nie ma w ich zachowaniu nic nadprzyrodzonego. Ta metafora to nic więcej jak tylko psychologia kliniczna ubrana w halloweenowy kostium. Wampiry emocjonalne to ludzie, którzy mają cechy charakterystyczne tego, co psychologowie określają mianem zaburzenia osobowości.
Podczas studiów nauczyłem się pewnego prostego rozróżnienia: kiedy ludzie doprowadzają do szału samych siebie, to mamy do czynienia z neurozami i psychozami; kiedy zaś doprowadzają do szału innych, chodzi o zaburzenia osobowości.

Zgodnie z kryteriami diagnostycznymi American Psychiatric Association zaburzenia osobowości to:

Utrzymujący się wzorzec doświadczeń wewnętrznych i zachowań w znacznym stopniu odbiegający od wymagań danej kultury wobec jednostki. Wzorzec przejawia się w dwóch (lub więcej) z następujących obszarów:

1.    Sposoby postrzegania i interpretowania siebie, innych ludzi oraz wydarzeń.

2.    Zakres, intensywność, labilność i adekwatność reakcji emocjonalnych.

3.    Funkcjonowanie w relacjach z ludźmi.

4.    Kontrola emocji.

Kryteria diagnostyczne charakteryzują wzorce myślenia i zachowań w jedenastu różnych typach zaburzeń osobowości. Weźmiemy pod uwagę pięć z nich, co do których istnieje największe prawdopodobieństwo, że sprawiają nam kłopoty w codziennym życiu. Są to zaburzenia: aspołeczne, histrioniczne, narcystyczne, obsesyjno-kompulsywne i paranoiczne.

Każdy z tych typów, chociaż jest patologiczny i wyczerpujący dla otoczenia, ma także cechy, które ludzie uważają za bardzo pociągające. W ciągu trzydziestu lat pracy w charakterze psychologa i doradcy w biznesie przekonałem się wiele razy, że właśnie te typy zaburzeń systematycznie sprawiają najwięcej kłopotów największej liczbie ludzi, w domu, w pracy czy gdziekolwiek indziej

Większości emocjonalnych wampirów omówionych w tej książce nie charakteryzują dość silne zaburzenia, żeby można im było postawić formalną diagnozę. Jednak ich sposoby myślenia i działania mają wiele wspólnego z wzorcami opisanymi w kryteriach diagnostycznych. Będziemy myśleć o tych wzorcach jak o rodzajach trudności, jakie w kontaktach z wampirami występują ? od wysatrczająco poważnych, żeby myśleć o pobycie w szpitalu, po wystarczająco łagodne, żeby można było normalnie funkcjonować aż do momentu pojawienia się silnego stresu. W psychologii wszystko jest elementem pewnego kontinuum.

Podstawą charakteryzowania wszystkich wzorców jest to, że wampiry emocjonalne widzą świat inaczej niż pozostali ludzie. Ich postrzeganie jest zniekształcone przez pragnienie realizowania nieprzemyślanych i niemożliwych do osiągnięcia celów. Takie osoby oczekują od wszystkich poświęcenia im całkowitej i wyłącznej uwagi. Oczekują doskonałej miłości, która nigdy nie żąda niczego w zamian. Chcą życia wypełnionego radością i emocjami. Chcą także mieć kogoś, kto zajmowałby się wszystkim, co jest trudne albo nudne. Wampiry wyglądają jak dorośli ludzie, ale w środku nadal są malymi dziećmi.

Podobnie jak filmowe wampiry kulą się na widok krzyża, czosnku albo święconej wody, tak wampiry emocjonalne ogromnie się boją powszechnych ?dorosłych? zachowań i stanów, w tym nudy, niepewności, odpowiedzialności oraz konieczności dawania, a nie tylko i wyłącznie brania.

Najprostszy sposób klasyfikowania emocjonalnych wampirów to zaliczanie do typów zaburzeń, do których najlepiej pasują ich myśli i działania. Każdym wampirem rządzi określona, świadcząca o niedojrzałości i niemożliwa do zaspokojenia potrzeba, która jest dla niego najważniejsza świecie. Same wampiry zazwyczaj nie zdają sobie sprawy ze swoich dziecinnych potrzeb, które nimi kierują. Wszystko to razem stanowi kolejny powód, dla którego powinniśmy być jeszcze bardziej rozsądni.

Z książki: A.J. Bernstein ?Emocjonalne wampiry?

Współczesne wampiry nie żywią się już krwią, ale energią i emocjami innych ludzi. Nie jest też łatwo je rozpoznać, gdyż skutecznie potrafią zawładnąć naszym umysłem, powodując że stajemy się uwikłani w relacje z nimi i coraz słabsi psychicznie.

Jak rozpoznać „psychicznego wampira”?

Psychicznym wampirem może okazać się tak naprawdę każdy, począwszy od członka rodziny po najlepszego przyjaciela. Osoby, które określane są mianem „energetycznych wampirów” żywią się emocjami innych, wręcz żerując na ich uczuciach. Z racji tego, że może się nim okazać nawet najbliższa nam osoba, często nie jesteśmy w stanie uniknąć kontaktu z ludźmi o takich predyspozycjach. Jak więc się przed nimi obronić?

Krok pierwszy: rozpoznaj z kim masz do czynienia!

Uwikłanie w relację z energetycznym wampirem wywołuje w człowieku ogromne zmęczenie i uczucie pozbawienia sił. To tak naprawdę pierwszy sygnał, jaki wysyła nam organizm, by ostrzec nas przed ów znajomością. Prócz przypadłości wskazujących na chroniczne zmęczenie organizmu, mogą również pojawić się dolegliwości somatyczne, takie jak: ból czy zawroty głowy. Dlaczego tak się dzieje?

Relacja z energetycznym wampirem rozwija się bowiem w jednym kierunku, skierowana jest jedynie na osobę i uczucia „wampira”. Osoby takie starają się skierować rozmowę i całą uwagę rozmówcy na swoją osobę, kompletnie przy tym nie licząc się z uczuciami drugiej osoby. Psychiczne wampiry wymagają ciągłej uwagi i zaangażowania od drugiej strony, oczekując jednocześnie poświęcania im całego swojego czasu, nawet jeżeli nie mamy na to ochoty. Wówczas też mogą dopuścić się nękania telefonami, wiadomościami mailowymi czy też zwykłego nachodzenia nas we własnym domowym zaciszu. Kontakt z taką osobą na dłuższą metę staje się dla nas męczący i nieprzyjemny.

Zastanowić powinno nas teraz jedno: jak to możliwe, że zaczynamy w ogóle znajomość z taką osobą? Otóż na początku znajomości sytuacja wcale nie jest taka jasna i klarowna. Wampiry energetyczne prezentują się bowiem na pierwszy rzut oka, jako inteligentne i błyskotliwe osoby, a swoim zachowaniem nie zdradzają tego, co kryją pod maską sympatycznego i wyrozumiałego człowieka. Zanim bowiem odkryją przed nami swoje prawdziwe oblicze, mija trochę czasu, który poświęcają na poznanie się, nawiązanie więzi i zdobycie naszego zaufania.

Początkową relację z wampirem energetycznym można porównać do zasłony dymnej, gdyż osoby te w sposób doskonały tworzą całą otoczkę, ukazując swój blask i wspaniałość, które, jak się później okazuje, są jedynie przykrywką ich egoizmu i chęci wykorzystania innych w celu odniesienia własnych korzyści. Taka sytuacja w efekcie powoduje, że sami nie wiemy, kiedy tak naprawdę zostajemy pochłonięci w wir destruktywnej relacji.

Emocjonalne wampiry często nie są świadome swojego niszczącego wpływu, jaki wywierają na otoczenie. Często podłożem takiego zachowania są zaburzenia psychiczne w sposobie spostrzegania i interpretowania zarówno swojej osoby, jak i innych ludzi, ale również w zakresie intensywności reakcji emocjonalnych oraz ich funkcjonowania i kontroli.

Osoby, określane jako wampiry emocjonalne żyją zatem w przekonaniu o tym, że ich potrzeby są ważniejsze niż potrzeby otoczenia. Co więcej, sądzą że wszelkie zasady społeczne dotyczą wszystkich prócz nich, jak też że domena popełniania błędów przypisana jest każdemu człowiekowi z wyłączeniem ich osoby. Innymi cechami wampirów psychicznych są: niecierpliwość, ślepe dążenie do celu i wszczynanie awantur, kiedy tylko coś nie idzie po ich myśli.

Różne typy wampirów emocjonalnych

Każdy wampir wykazuje podobne cechy, jednakże stopień ich nasilenia jest różny, dlatego też psychologowie dzielą wampiry psychiczne na kilka typów:

Wampiry narcystyczne

To zazwyczaj nieempatyczni egoiści, którzy potrzebują ciągłego podziwu i miłości. Znaczące jest jednak to, że sami nie potrafią ofiarować innym tego, czego oczekują od otoczenia. Z kolei, kiedy tylko coś nie idzie według ich myśli z cudownego i ciepłego człowieka, zamieniają się w zimnego i pozbawionego uczuć egocentryka.

Wampir – ofiara

Tego typu osoby żyją w świadomości, że wszyscy i wszystko jest przeciwko nim, że są prawdziwymi pechowcami. Z uwagi na takie postrzeganie rzeczywistości i swojej osoby, sądzą że nie mogą być w życiu szczęśliwi i dążyć do samorealizacji, przez co obarczają innych swoimi problemami. Co istotne, odrzucają każdą chęć pomocy, gdyż każdy argument zostaje przez nich odrzucony z byle powodu, tylko po to, by wampir – ofiara mógł powrócić do użalania się nad sobą.

Wampiry kontrolujące

Wampiry kontrolujące, jak sama nazwa wskazuje, za wszelką cenę dążą do tego, aby mieć wszystkich i wszystko pod kontrolą.

Wampiry borderline

Dla tego rodzaju wampirów wszystko jest rozpatrywane w kategoriach: czarne albo białe, nigdy nie ma dla nich nic pomiędzy. Osoby takie w jednej chwili idealizują swoje ofiary, żeby za moment, bez wyraźnych przyczyn, móc traktować je wrogo. Bardzo często skłócają ze sobą innych, a kiedy ktoś się im narazi, pozostają wobec takich osób bezwzględne.

Nie daj się! Pokonaj wampira!

Przed każdym typem wampira można się obronić, trzeba tylko znać piętę Achillesową każdego z nich. Dlatego też, jeżeli mamy do czynienia z wampirem narcystycznym powinniśmy wykazać się trzeźwym myśleniem i zdecydowanymi reakcjami. Chodzi głównie o to, aby twardo stąpać po ziemi i mieć realistyczne oczekiwania wobec destruktywnej osoby. Nie należy angażować się w taką niszczącą relację, a już na pewno nie należy się takiej osobie zwierzać ze swym problemów i traktować jej jako swojego powiernika.

Z kolei w stosunku do wampira – ofiary powinniśmy wyznaczyć wyraźne granice i zachować konsekwencję, kiedy sytuacje będą się powtarzać. Kiedy dana osoba nie będzie chciała skorzystać z rad, jakich jej udzieliliśmy, należy zakończyć rozmowę i nie dać się zmanipulować, dopóki nie będzie gotowa podjąć radykalnych kroków, aby zmienić swoją złą sytuację.

Wygrać z wampirem kontrolującym można poprzez zachowanie asertywności. Należy unikać w tym wypadku prób poskromienia tego typu osób, ale starać się zachowywać dyplomatycznie i co najważniejsze zdecydowanie. Kiedy wampir kontrolujący kieruje w naszą stronę jakieś nakazy bądź zakazy, powinniśmy podkreślić chęć do samodzielnego podjęcia decyzji, zachowując całą pewność siebie, gdyż nawet minimalne wahanie z naszej strony, może zostać wykorzystane przez wampira.

W konfrontacji z wampirami bordenline powinniśmy pamiętać o zachowaniu spokoju i nie uleganiu prowokacjom. Ten typ bowiem żywi się negatywnymi emocjami, dlatego z pewnością będzie próbował reagować agresją. Należy zachować dystans, jak również wystrzegać się popierania którejkolwiek ze stron tkwiących w konflikcie.

Wampiry energetyczne żyją wśród nas i co gorsza, ujawniają swoje manipulacyjne i destruktywne predyspozycje dopiero po pewnym czasie, kiedy to już jesteśmy zaangażowani i uwikłani w niebezpieczną dla nas relację. Mimo to przy każdej nowej znajomości powinniśmy zachować czujność, a wszelkie, nawet najmniejsze, sygnały traktować na poważnie. Pamiętajmy również, iż kluczem do zerwania niszczącej więzi jest nasza siła, pewność siebie i zdecydowane zachowanie.

Są osoby, które potrafią wysysać energię z innych żywych organizmów, także z innych ludzi, co może skutkować u ich ofiar różnymi objawami, w tym niewytłumaczalnymi z medycznego punktu widzenia schorzeniami lub utratą witalności.

Postawmy sprawę jasno - każdy z nas padł kiedyś ofiarą ataku energetycznego wampira, prawdopodobnie nawet o tym nie wiedząc. Mogło to być przypadkowe zetknięcie się z energetycznym drapieżcą, które wywołało w nas przejściowe zmęczenie, albo długotrwałe przebywanie z wampirem, które miało poważne destrukcyjne skutki dla naszego umysłu i ciała.

Energetyczny wampiryzm istnieje i ma się dobrze w dzisiejszym świecie. Energetyczne wampiry żywiące się naszą energią zamiast krwią występują w wielu postaciach, ale mają jedną wspólną cechę - ich nieprawidłowo funkcjonujący system energetyczny zmusza ich do podpinania się pod nie podejrzewającą niczego ofiarę i wysysania z niej życiodajnej energii.

Natychmiastowe rezultaty takich bezpośrednich spotkań z wampirem są następujące: przejściowy przypływ energii odczuwany przez wampira i poważna utrata fizycznej i psychicznej energii odczuwana przez nieświadomą ofiarę. Jeśli czujesz nagłą utratę sił lub emocjonalną zapaść, możesz być atakowany przez energetycznego wampira. Skutkiem długotrwałej utraty energii może być uszkodzenie systemu energetycznego, a w niektórych przypadkach poważna choroba.

Energetycznym wampirem, podobnie jak jego odpowiednikiem żywiącym się krwią występującym w legendach czy ludowych opowieściach, może być zarówno mężczyzna, jak i kobieta, ktoś młody albo stary. Może nim być dziecko, nastolatek albo dorosły. Może nim być przedsiębiorca w garniturze, bogaty właściciel domeny internetowej, szykowny dyrektor firmy, popularna gwiazda rocka albo budowniczy w kasku. Może nim być partner biznesowy, sąsiad z naprzeciwka albo członek rodziny.

Energetyczne wampiry istniały na Ziemi na długo przed spopularyzowaniem postaci wampira jako czarnego charakteru wysysającego krew ze swoich ofiar. Istnieją niezbite dowody na to, że wampiry żywiące się energią były pierwowzorem wampirów żywiących się krwią.

Jednym z najstarszych przykładów noszących znamiona energetycznego wampiryzmu jest biblijny opis uwiedzenia Samsona przez Dalilę, która pozbawiła go siły obcinając mu włosy będące jej źródłem. Nawet biblijny opis stworzenia świata, w którym Bóg tchnął w człowieka życie (energię), a potem wziął jego żebro (energię) i stworzył kobietę, ilustruje, że energia życiowa może być przenoszona. Ta forma energii, która może być przenoszona z jednej istoty na inną, jeszcze dobitniej ukazana jest w biblijnym opisie kobiety, która dotknąwszy szaty Chrystusa poczuła przepływ energii, podczas gdy Chrystus poczuł, jak energia opuszcza jego ciało. Motyw energetycznego wampiryzmu był bardzo popularny w wielu prymitywnych kulturach, które stosowały rytuały, aby dodać energii i odwagi swoim wojownikom i jednocześnie osłabić (zwampiryzować) swoich przeciwników. Nawet dzisiaj wiele strategii wojskowych zawiera element demonstracji siły, który ma na celu napełnienie przeciwnika trwogą i jednocześnie zwampiryzowanie go oraz sprawienie, aby podupadł na duchu.

Pierwsze doświadczenia

We wczesnym dzieciństwie po raz pierwszy uświadomiłem sobie istnienie energetycznego wampiryzmu za sprawą mojej dalekiej kuzynki, która twierdziła, że odkryła tajemnicę długowieczności. Była podróżniczką i studiowała nauki wielu dalekowschodnich mistrzów, którzy nauczyli ją telepatii, eksterioryzacji oraz czerpania energii życiowej z przyrody, w tym z drzew, strumyków a nawet skał. Ale jej najbardziej zaskakującą umiejętnością było gaszenie ognia za pomocą umysłu poprzez wysysanie zeń energii.

Jednym z moich najbarwniejszych wspomnień była uczta w jej posiadłości, podczas której zdumiewała swoich gości pokazem tej umiejętności. Gdy usiadła jako gospodyni u szczytu bardzo długiego stołu zastawionego trzema wielkimi kandelabrami, zwróciła naszą uwagę na zbyt obfite oświetlenie w pomieszczeniu. Ku zdumieniu wszystkich zebranych pochyliła się lekko do przodu i za pomocą umysłu zgasiła pięć z sześciu świec w każdym kandelabrze!

Zaintrygowany nadzwyczajnymi mocami mojej kuzynki zacząłem podejrzewać, że czerpała energię nie tylko z przy-rody, ale także od ludzi. W końcu zdobyłem się na odwagę i zapytałem ją, czy czerpie energię od ludzi. Położyła mi swoją rękę na ramieniu i odpowiedziała: „Oczywiście, że tak. Jak inaczej mogłabym żyć wiecznie?" Chociaż przyznaję, że nie byłem do końca pewny, czy wierzyć jej, dostrzegłem, że wśród jej ulubionych źródeł energii prym wiedli rozwinięci młodzi mężczyźni, którzy stanowili jej domową służbę. Cieszyła się doskonałym zdrowiem i niezwykle młodzieńczym wyglądem, dopóki nie zmarła podczas snu w wieku 101 lat.

Energetyczny wampiryzm w laboratorium

Mając w pamięci te wspomnienia z dzieciństwa, postanowiłem zbadać ludzki system energetyczny, kiedy byłem profesorem psychologii w Stanowym ColIege'u Athens (obecnie jest to już uniwersytet). Trwające rok badania ufundowane przez Dowództwo Badań i Rozwoju Rakiet Armii Stanów Zjednoczonych (US Army Missile Research and Development Command) doprowadziły do odkrycia kilku ważnych cech tego systemu. Szczególnie interesujące było odkrycie, że jego rdzeń oraz otaczające go pole energetycznego, zwane powszechnie aurą, są podatne na wpływ innych ludzi.

Fotografując aurę oraz obserwując ją wizualnie, naukowcy wykazali, że aury osób będących w związku, w którym występowały pozytywne interakcje, uzupełniały się i wzajemnie energetyzowały, w efekcie czego aura każdej z tych osób stawała się jaśniejsza i większa. I odwrotnie, negatywne interakcje ograniczały aurę i wywoływały stan fizycznego i psychicznego zmęczenia. Gdy aura była ograniczana, funkcje umysłowe zwalniały, pogarszała się pamięć krótkotrwała, a siła fizyczna malała aż o 50 procent.

Późniejsze badania ufundowane przez Nowojorską Fundację Parapsychologii (Parapsychology Foundation of New York) nie tylko potwierdziły wnioski wyciągnięte podczas poprzednich badań, ale ujawniły również, że pewne osoby posiadają dużą umiejętność podpinania się pod aurę swoich ofiar i żywienia się ich energią. Wysysając energię z aury innych osób. energetyczne wampiry nie tylko zmniejszają u swoich ofiar pokłady energii, ale także zakłócają zdolność centralnego rdzenia ich aury do wytwarzania nowej energii, zwłaszcza gdy oddziaływanie wampirów na nie jest długotrwałe.

Zgodnie z naszymi wcześniejszymi odkryciami bezpośrednie obserwacje aury oraz jej fotografie przed i po ze-tknięciu się z wampirem wykazały, że aura ofiary po ataku wampira zostaje silnie osłabiona i upośledzona, podczas gdy aura wampira zostaje wzmocniona i wzbogacona o energię ofiary. Przypomniałem sobie wówczas o zdolności mojej ciotki do czerpania energii od innych, która wydawała mi się teraz o wiele bardziej wiarygodna.
Moje ostatnie badania dostarczyły jeszcze dobitniejszych przykładów potwierdzających istnienie energetycznego wampiryzmu. Wizualne obserwacje i fotografie aury pozwoliły mi dostrzec złowrogie zjawisko - energetyczne niby-macki wydobywające się podczas ataku z aury wampira, które uszkadzały i pobierały energię z aury ofiary.

Jak można by przypuszczać, te ataki gwałtownie zwiększały aurę wampira i poważnie upośledzały aurę ofiary. Ten stan mógł trwać przez kilka dni. Co gorsze, uszkodzona przez wampira aura ofiary często musiała regenerować się przez kilka tygodni. (Ważna uwaga: wszystkie obserwacje i fotografie wykonane podczas naszych badań zostały uzyskane za zgodą poinformowanych o wszystkim ochotników, wśród których większość stanowili studenci. Wszyscy z nich pozostawali w związkach o podłożu emocjonalnym i wszystkim im oferowano pomoc i służono radą, jak korzystać z różnych technik obronnych).

Chociaż ludzki system energetyczny - czyli nasza dusza - jest niezniszczalny, jego zdolność do wytwarzania energii potrzebnej do codziennego życia może zostać poważnie upośledzona. Stałe długotrwałe ataki energetycznego wampira mogą wywoływać niszczycielskie skutki wykraczające daleko poza uszkadzanie systemu energetycznego. Uważam, że tak jak ofiary wampirów żywiących się krwią, tak ofiary energetycznych wampirów same mogą stać się energetycznymi wampirami desperacko dążąc do uzupełnienia utraconej energii.

Techniki obronne

Na szczęście, istnieją wysoce skuteczne strategie po-zwalające zapobiec atakom energetycznych wampirów lub
szybko je przerwać, gdy już do nich dojdzie. Te techniki zostały przetestowane w warunkach laboratoryjnych i mogą usprawnić leczenie systemu energetycznego uszkodzonego wskutek długotrwałego przebywania w towarzystwie energetycznego wampira. Mogą nawet być stosowane przez same wampiry, pod warunkiem że posiadają one silną motywację do zwalczania swojego nałogu.

Jedną z najskuteczniejszych metod obronnych jest Technika Splecionych Okręgów. Technika ta została rozwinięta w naszych laboratoriach i jest łatwa w użyciu, a jej skutki są natychmiastowe. Aby ją zastosować, należy złączyć ze sobą opuszki kciuka i środkowego palca u każdej dłoni, tworząc dwa okręgi. Następnie należy połączyć ze sobą dłonie tak, aby utworzyć dwa splecione ze sobą okręgi, i jednocześnie wyobrazić sobie swoje ciało otoczone świetlistą kulą nieprzenikalnej energii. Na koniec można rozluźnić dłonie i powiedzieć: „Jestem naenergetyzowany i całkowicie chroniony".

Zastosowanie tej prostej, nie rzucającej się w oczy techniki zajmuje parę sekund i można ją praktykować zawsze i wszędzie. W miarę nabierania wprawy wystarczy utworzenie z palców złączonych okręgów, aby z miejsca wywołać skutki bez konieczności stosowania całej procedury.

Moja była studentka, która została zaatakowana przez wampira podczas rozmowy kwalifikacyjnej, wykorzystała Technikę Splecionych Okręgów, aby skutecznie odeprzeć jego atak i odzyskać kontrolę nad rozmową. Zaoferowano jej stanowisko za wynagrodzenie, które znacznie przewyższało jej oczekiwania. Ten sukces zawdzięcza właśnie Technice Splecionych Okręgów.

Oprócz skutecznej obrony przed energetycznymi wampirami Technika Splecionych Okręgów posiada wiele innych zastosowań. Przezwyciężanie tremy, polepszanie pamięci i wspomaganie pozytywnych relacji międzyludzkich to kolejne korzyści płynące z tej techniki. Można ją stosować także w celu uspokojenia siebie podczas ważnych egzaminów, publicznych wystąpień lub konferencji.

Mój były student, obecnie praktykujący prawnik, zawdzięcza zdanie na studia prawnicze zastosowaniu tej techniki podczas egzaminu wstępnego. Ta technika skutecznie obniżała poziom stresu u niego i ułatwiała mu przypominanie ważnych informacji podczas nauki. Ponieważ ta technika jest niepozorna i łatwa w użyciu, stała się niesłychanie popularna wśród osób publicznych, takich jak aktorzy, politycy, artyści i celebryci. Jeśli zwrócicie uwagę na ich dłonie, dostrzeżecie, jak wielu z nich łączy dłonie, tworząc z palców dwa splecione ze sobą zamknięte okręgi.

Kryształy kwarcu są starym i zaufanym narzędziem posiadającym nieograniczony potencjał generowania mocy. W czasie mojej kariery profesora uniwersyteckiego i praktykującego psychologa odkryłem, że to narzędzie działa prawie na każdego. Ponieważ kryształy kwarcu są łatwo programowalne, są doskonałym narzędziem do osiągania takich osobistych celów, jak schudnięcie, rzucenie palenia, osiąganie sukcesów zawodowych, a nawet spowolnienie starzenia, co opisałem w mojej książce Rejuvenation: Living Younger, Longer and Better (Sekret młodości - jak zachować młodość oraz żyć dłużej i lepiej).

Moi studenci wykorzystywali kryształy, aby poprawić swoje oceny, dostać się na studia i zdobyć wymarzoną pracę. Jedna z moich byłych studentek zaprogramowała swój kryształ na znalezienie miłości swojego życia! Ja używałem swojego kryształu, aby zdobyć granty na badania i wprowadzić parapsychologię do programu nauczania w collegeu (po raz pierwszy w Alabamie). Fenomenalny sukces Międzynarodowej Fundacji Badań Parapsychologicznych (International Parapsychology Research Foundation), która funduje stypendia dla studentów i finansuje wiele badań, jest w dużej mierze zasługą programowania kryształu.

W sferze osobistej odkryłem, że kryształ kwarcu jest najlepszą ochroną przed energetycznym wampiryzmem. Dlatego zalecam Procedurę Kryształowej Ochrony, która umożliwia utworzenie zewnętrznej tarczy ochronnej unieszkodliwiającej każdy atak wampira. Kiedy kryształ kwarcu zostanie właściwie zaprogramowany i będzie trzymany blisko naszego ciała, generowana przezeń tarcza będzie utrzymywała stałą ochronę. Ta procedura jest skuteczna, zwłaszcza w przypadku długotrwałego przebywania w towarzystwie energetycznego wampira, który na przykład pracuje lub mieszka w pobliżu.

Do tej procedury można wykorzystać kryształ, który już posiadamy lub nabyć nowy. Przy wyborze kryształu najpierw należy określić swój cel, jakim jest całkowita ochrona przed energetycznym wampiryzmem, a potem powoli przesunąć wewnętrzną część dłoni nad ich zestawem. Należy wybrać ten, który wydaje się odróżniać od reszty, i, trzymając go, sprawdzić nań swoją reakcję. Jeśli czujemy, że nie wydaje się właściwy dla naszego celu, należy powtarzać ten proces, aż trafimy na odpowiedni. Najczęściej kryształ, który pierwszy przyciąga naszą uwagę, okazuje się najwłaściwszy.

Po wybraniu kryształu należy go zdeprogramować, trzymając go przez krótki czas pod chłodną bieżącą wodą, a następnie położyć go na ręczniku i poczekać, aż wyschnie. Aby wprowadzić do niego nowy program, należy wziąć go do ręki i, lekko głaszcząc, poprosić go własnymi słowami, aby został naszym sprzymierzeńcem w walce z wszelkimi przejawami energetycznego wampiryzmu. W celu zapisania programu, należy powiedzieć: „Taki pozostań, proszę".

Technika Splecionych Okręgów i Procedura Kryształowej Ochrony mogą być używane osobno lub razem w celu zapewnienia stałej ochrony przed energetycznym wampiryzmem. Każdy może odnieść korzyści z ich stosowania. Ja używam ich regularnie i uczę moich studentów oraz pacjentów, aby również je stosowali, ponieważ mają one pozytywny wpływ na samopoczucie i zwiększają poczucie bezpieczeństwa poprzez tworzenie nieprzenikalnego pola otaczającego naszą aurę.

Jeśli wyciągnie się przed siebie rękę na długość ramienia zwróconą wewnętrzną częścią dłoni od siebie, a następnie będzie patrzyć się na nią na neutralnym tle, rozszerzając przy tym strefę widzenia peryferyjnego (1), to będzie można zaobserwować wokół swojej aury interesujące zjawisko zwane efektem halo. A kiedy zawęzi się pole widzenia, będzie można zobaczyć aurę wokół dłoni jako barwną poświatę otoczoną zewnętrznym halo jasnej energii. (Z pomocą tej techniki można równie dobrze oglądać aurę innej osoby, co opisałem w mojej książce Aura Energy for Health, Healing, and Balance (Energia aury a zdrowie, leczenie i równowaga)).

Wiele twarzy i nieoczekiwane przejawy

Jak już wcześniej wspomniałem, energetyczny wampiryzm występuje w wielu z pozoru niezauważalnych formach. Najczęściej jego występowanie można dostrzec między pojedynczymi osobami, jednakże czerpanie energii od drugiej osoby to tylko jedna z wielu jego form. Na przykład każ¬dy, kto wykorzystuje ukochaną osobę, rozpuszcza fałszywe plotki, rujnuje czyjąś reputację lub zdradza zaufanego przyjaciela, jest energetycznym wampirem.

Energetyczny wampiryzm może występować na dużo szerszą skalę w formie zbiorowej, na przykład w postaci organizacji szerzących uprzedzenia i nienawiść lub przedsiębiorstw, w których bezczelnie wykorzystuje się pracowników kierując się chciwością i oszustwem. Handel narkotykami, zorganizowana przestępczość, a także „czystki etniczne" wraz z dyskryminacją opartą na wieku, rasie, płci czy orientacji seksualnej to przykłady zbiorowego wampiryzmu. W swojej najbardziej rozpowszechnionej zbiorowej formie wampiryzm może występować w skali globalnej. Bezmyślne zatruwanie środowiska, nieodpowiedzialne lekceważenie zagrożonych gatunków czy eksploatacja zasobów naturalnych Ziemi to przykłady globalnego wampiryzmu, który dotyczy wszystkich i stawia pod znakiem zapytania przyszłość naszej planety.

Co więcej, energetyczny wampiryzm może występować, co może wydawać się trudne do zrozumienia, w samodzielnej formie pasożytniczej, która żywi się sama sobą. W tej formie dana osoba staje się jednocześnie wampirem i ofiarą. Przykładami są takie pożeracze naszej energii, jak różne lęki. obsesje czy nałogi, które wiszą nad nami niczym jakieś potwory chcące nas pożreć.

Jeden z moich pacjentów, dwudziestodwuletni absolwent akademii sztuk pięknych, poproszony o narysowanie swojego lęku wysokości, naszkicował swoje ciało trzymane w szponach gigantycznego potwora. Jego rysunek dobitnie pokazywał obezwładniającą wampiryczną naturę jego własnego lęku.

Moje badania poprzednich żyć za pomocą regresji wy-kazały, że pasożytniczy wampiryzm często był związany z jakimś traumatycznym, nie rozwiązanym problemem pochodzącym z poprzedniego życia, który prześladuje nas w obecnym.
Oto kilka przykładów zaczerpniętych z do-świadczeń moich studentów:

• głęboki brak poczucia bezpieczeństwa i strach przed opuszczeniem był skutkiem zostania rozbitkiem lub bezdomnym w poprzednim życiu;
• klaustrofobia była wynikiem pochowania żywcem w poprzednim życiu;
• strach przed szczurami, pająkami i różnymi insektami był rezultatem uwięzienia w lochu, w którym występowały te zwierzęta, w poprzednim życiu;
• lęk wysokości był wynikiem upadku ze skutkiem śmiertelnym w poprzednim życiu;
• nałogowe obżeranie się było związane z ekstremalnym głodem i kradzieżą żywności, by przeżyć, w poprzednim życiu;
• trema i strach przed tłumem były wynikiem śmierci w drodze publicznej egzekucji w poprzednim życiu.
Jednym z najbardziej zaskakujących przykładów pasożytniczego wampiryzmu mającego związek z poprzednim życiem był przypadek mojego dwudziestodwuletniego studenta, który bał się słonecznego światła do tego stopnia, że nosił przyciemniane okulary nawet w zamkniętych pomieszczeniach. Okazało się, że w poprzednim życiu był torturowany w taki sposób, iż odcięto mu powieki i pozostawiono na pastwę losu na pustyni z zawiązanymi z tyłu rękoma.

Choć na pierwszy rzut oka wydaje się to niewiarygodne, nasze badania wykazały, że wiedza na temat źródeł pasożytniczego wampiryzmu tkwiących w poprzednim życiu często wystarczała, aby przezwyciężyć problem. W wielu przypadkach długotrwałe lęki, obsesje i nałogi znikały jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki po uzyskaniu wiedzy o ich pochodzeniu.

Jeden z największych nauczycieli wszech czasów tak oto określił potęgę wiedzy: „I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli" (2). Wiedza jest chyba najpotężniejszą siłą w całym wszechświecie. Jednym z największych wyzwań stojących przed nami jest zdobywanie nowej wiedzy i stosowanie jej, aby ulepszyć nasze życie i tym samym cały świat. Chyba nikt w to nie wątpi.

0 autorze:
Joe H. Slate jest absolwentem Uniwersytetu Alabamy i Uniwersytetu Kalifornijskiego. Jest licencjonowanym psychologiem prowadzącym prywatną praktykę i specjalistą w zakresie hipnozy i medycyny psychosomatycznej. Jest emerytowanym profesorem psychologii na Uniwersytecie Stanowym Athens oraz honorowym profesorem na Uniwersytecie Montevallo. Prowadzi badania nad zdrowiem i kondycją fizyczną, odmładzaniem, kontrolowaniem bólu, reinkarnacją, projekcją astralną i ludzką aurą. Jest autorem kilku książek, w tym Rejuvenotion: Living Younger, Longer ond Better (Sekret młodości - jak zachować młodość oraz żyć dłużej i lepiej), Auro Energy for Health, Healing, and Bolance (Energia aury a zdrowie, leczenie i równowago), Psychic Vampires (Energetyczne wampiry), oraz współautorem mającej się wkrótce ukazać Self-Empowerment ond Your Subconscious Mind (Samokontrola i twój podświadomy umysł).